Ann Brashares-Trzy wierzby. Opowieść o przyjaźni

Autor: Ann Brashares
Tytuł: "Trzy wierzby. Opowieść o przyjaźni"
Wydawnictwo: Egmont

Przyjaźń. Czym właściwie jest? Czy w XXI wieku ma jeszcze wartość? A może po prostu ''z wiekiem nam przechodzi''? Jeśli dręczą Was te i inne pytania, mam dla Was świetną wiadomość- przyjaźń jest jak wierzba. No ale co to tak właściwie znaczy? Niestety moi kochani, ale aby się tego dowiedzieć musicie zajrzeć do książki "Trzy wierzby" oraz w głąb swej duszy- do serca.
Każdy z nas ma, bądź miał przyjaciela, który nazywany jest tym najlepszym i na zawsze- bratnią duszę. Niestety wielu z tych osób się na tym sparzyło. I wiecie co to znaczy? Otóż mówi to samo za siebie- jeśli coś nie przetrwa próby czasu to nie miało sensu i niestety nie było tego wszystkiego warte. Zdarzają się też powroty, bo przecież : Jak kocha to wróci. Taka właśnie próba czasu stoi przed naszymi bohaterkami, które w swoim czasie tworzyły zgraną paczkę. Ba! Wręcz nierozłączną. Niestety dziewczyny dorastają, a co za tym idzie, pozostawiają swoje dzieciństwo w tyle. Nagle nie potrafią znaleźć wspólnego języka i każda z nich rozchodzi się w inną stronę. Czy mimo to, docenią siłę przyjaźni i nic ich nie rozdzieli? Nie chcę spoilerować, bo przecież nie na tym ma to polegać, dlatego poradzę Wam po prostu sięgnąć po tę lekturę i spędzić z nią miły wieczór.

"Czasem dopiero nieobecność kogoś sprawia, że potem uważniej na niego patrzymy."*

Książka jest raczej adresowana do młodych czytelników, szczególnie nastolatek. Porusza typowo dziewczęce problemy natury dojrzewania. Opisuje losy trzech dziewczyn, a każda z nich kolosalnie się od siebie różni. Poprzez ten sprytny zabieg, czytelnik znajdzie coś dla siebie i przypadnie mu do gustu chociaż jedna z opisujących dziewcząt. Osobiście najbardziej podobała mi się Ama. Jej pretensjonalne podejście do życia momentami tak świetnie pasowało do mojego!
Przyjaciółki powinny mieć coś co je łączy. W tym przypadku były to wierzby, które zostały przez nie zasadzone w lesie. Drzewa mają charakter metaforyczny, aczkolwiek również materialny- tak długo jak stoją, tak długa będzie ich przyjaźń. Niestety wszystko ma swoje wady. Strasznie irytowały mnie pozostałe dwie bohaterki, a szczególnie Jo. Książka nie jest tak dowcipna jak "Stowarzyszenie Wędrujących Jeansów",chociaż występują w niej jej bohaterki, jeśli nie osobiście to w rozmowach bohaterek ( swoją drogą- to chyba największy minus..). Mimo wszystko czas z lekturą uważam za udany i mile spędzony. Myślę, że gdybym natrafiła na tę książkę jak byłam młodsza, to z pewnością byłaby jedną z moich ulubionych, ale cóż- z niektórych rzeczy się po prostu wyrasta. Wielki plus i pokłony dla autorki należą się za cytaty, które przeplatają się między rozdziałami. Sentencje dotyczące tytułowego drzewa- wierzby. Podsumowując- polecam szczególnie nastolatkom i ludziom,którzy zwątpili w siłę przyjaźni.

Ocena: 7/10

*wszystkie cytaty pochodzą z książki "Trzy wierzby"


PS: Właśnie dotarłam do stolicy- WARSZAWA wita :)! Znacie jakieś ciekawe miejsca dla moli książkowych? A może ktoś z Was właśnie tam przebywa? Piszcie śmiało, bo chętnie się spotkam i pobuszuję po antykwariatach i kawiarniach!