środa, 30 kwietnia 2014

Kaja Platowska- "O tym się nie mówi"

Autor: Kaja Platowska
Tytuł: O tym się nie mówi
Wydawnictwo:  Novae Res
Ilość stron: 234

Za książkę chwyciłam z wielkimi nadziejami, dlatego że swoją przyszłość zawodową wiążę z psychiatrią. Psychika człowieka jest czymś ekscytującym nawet dla naukowców. Dzieje się tak dlatego, że każdy z nas jest inny. Mimo ograniczonej kombinacji genów, nie ma na świecie dwóch identycznych psychicznie osób. Dlaczego? Ponieważ przeżycia osobiste i światopogląd kształtują ją w pewnym momencie naszego życia.


Pierwszym skojarzeniem z książką Pani Platowskiej była Przerwana lekcja muzyki, którą uważam za genialne przedsięwzięcie wszechczasów. O autorce słyszę pierwszy raz, jednak jej kunszt pisarski jest godny pochwały. Powieść czyta się nadzwyczaj dobrze i lekko, pomimo ciężkiej tematyki jaką oferuje nam pisarka. Jedną rzeczą, która mogłaby zniechęcić mnie do sięgnięcia po O tym się nie mówi  jest bardzo prosta, monotonna i przede wszystkim… nudna okładka. Jednak jak mówi stare przysłowie- książki nie ocenia się po okładce, które w tym przypadku spełniło się w 100%.

"Ochroniarz przyglądał się jej z lekkim uśmiechem, a ona zastanawiała się, co tak naprawdę widzi: ładną kobietę, którą można się zainteresować i która z powodu pewnych problemów, pewnej trudnej sytuacji życiowej znalazła się w szpitalu, czy wariatkę, która pije i jest nieobliczalna."*

Historia skupia się wokół szpitala psychiatrycznego, w którym poznajemy życie codzienne osób tam przebywających. Utożsamiamy się z nimi, spróbujemy zrozumieć co nimi kieruje oraz co dzieje się za zamkniętymi z zewnątrz drzwiami. Jednym słowem zauważamy to, czego zwykłemu śmiertelnikowi nie jest dane zobaczyć. Każdy mieszkaniec ma swoje obowiązku, czas wolny, przyjęcia i strajki i Dzień bez Lekarza Dyżurnego. Miejscem zgromadzenia jest budka telefoniczna, która stanowi w pewien sposób łącznik ze światem zewnętrznym.
Do lektury zachęcam osoby, które są ciekawe podłoża ludzkiej psychiki, a szpitale psychiatryczne nie są dla niego tematem Tabu i miejscem dla nieudanych elementów ewolucji. Nie uważam jednak tej książki za arcydzieło, ot zwykła książka którą przeczytam, po czym odłożę na półkę zapominając o niej. Nie znaczy to, że czas przeznaczony na przeczytanie jej jest stracony.

Ocena: 7/10

*cytat pochodzi z książki pt."O tym się nie mówi"

Za książkę dziękuję Wydawcy, nie miało to jednak wpływu na ocenę końcową.

4 komentarze:

  1. Był czas, że i ja myślałem o tym kierunku. Z perspektywy czasu trochę żałuję, że nie kontynuowałem dalszej nauki w zakresie psychologii. Ta dziedzina jest nadal mnie bliska. Książka wydaje się być bardzo interesująca.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie jednak pociągnęło w stronę logopedii, aczkolwiek nie żałuję, bo swoją wiedzę w zakresie psychiatrii również poszerzam.

      Usuń
  2. czuję, że ta książka to coś dla mnie <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak więc jak najbardziej zachęcam do sięgnięcia po nią :)

      Usuń

Zależy mi na Twojej opinii, ale proszę nie zostawiaj komentarzy typu ''Nie dla mnie'' lub ''Brzmi ciekawie''- wysil się trochę i doceń moją pracę. Zostaw adres swojego bloga, a na pewno zajrzę, jednak nie zostawiaj tu samych zaproszeń. Obraźliwe komentarze będą usuwane. Anonimie- podpisz się!